รู้หรือไม่? โรครำมะนาด หรือ โรคปริทันต์ แบ่งเป็น 4 ระยะ

โรครำมะนาด หรือ โรคปริทันต์ แบ่งเป็น 4 ระยะ อักเสบ (periodontitis) หรือที่ชาวบ้านเรียกกันว่า “โรครำมะนาด” คือโรคที่มีการอักเสบและการทำลายของอวัยวะปริทันต์ ซึ่งได้แก่ เหงือก, เคลือบรากฟัน, เอ็นยึดรากฟัน และ กระดูกเบ้าฟัน อวัยวะเหล่านี้จะถูกทำลายไปอย่างช้าๆ จนทำให้เกิดภาวะของฟันโยก และฟันก็จะหลุดไปในที่สุด

โรครำมะนาด แบ่งเป็น 4 ระยะ ดังนี้

ระยะที่ 1 เหงือกเริ่มอักเสบมีสีแดงขึ้น ขอบเหงือกบวมไม่สนิทกับคอฟัน อาจมีเลือดออกขณะแปรงฟัน ระยะนี้ถ้าสามารถกำจัดคราบจุลินทรีย์นุ่มๆ ที่ติดบริเวณคอฟันออกได้เอง โดยการแปรงฟัน ใช้ไหมขัดฟัน หรืออุปกรณ์อื่นๆ ช่วยทำความสะอาดดีๆ อาการอักเสบเหล่านี้จะหายไป เหงือกก็จะสามารถกลับสู่สภาพปกติดังเดิมได้ค่ะ

ระยะที่ 2 ถ้ายังทำความสะอาดได้ไม่ดี แผ่นคราบจุลินทรีย์ที่ตกค้างมีการสะสมมากขึ้น มีการตกตะกอนของแร่ธาตุในน้ำลายร่วมด้วยกลายเป็นหินน้ำลายที่คม และขรุขระจะเพิ่มความระคายเคืองต่อเหงือกอักเสบมากขึ้น

มีสีแดงคล้ำ บวม เลือดออกง่าย เหงือกแยกตัวจากฟันมากขึ้น เริ่มมีการทำลายในส่วนของกระดูกหุ้มรากฟัน ร่องเหงือกรอบฟันจะลึกขึ้น ระยะนี้จำเป็นต้องไปพบแพทย์เพื่อขูดหรือกำจัดหินน้ำลายออก

ระยะที่ 3 หินน้ำลายที่จับตัวหนาและยังไม่ถูกกำจัดออกไป จะขยายไปตามรากฟันลึกลงไปในเหงือก กระดูกหุ้มรากฟันจะถูกทำลาย เหงือกจะร่น ฟันเริ่มโยกเจ็บปวดขณะเคี้ยวอาหารมีเลือดออกจากเหงือกได้เอง อาจมีหนอง กลิ่นปากรุนแรง ระยะนี้การรักษาโดยทันตแพทย์ จะยุ่งยากซับซ้อนมากกว่าการขูดหินน้ำลายธรรมดา

อาจจะเป็นต้องใช้ยาชาในการเกลารากฟัน หรือผ่าตัดเหงือกร่วมด้วย หลังการรักษายังคงมีรอยโรคเหลืออยู่ เช่น เหงือกร่น เพราะกระดูกถูกทำลายจะไม่มีการงอกกลับคืนมา ความสวยงามจะสูญเสียไป ความแข็งแรงของฟันจะลดลง

การดูแลทำความสะอาดก็จะยุ่งยากมากขึ้น จำเป็นต้องใช้อุปกรณ์เฉพาะ เนื่องจากจุดที่เคยเป็นโรคปริทันต์บางครั้งยังมีร่องรอยของโรคเป็นแอ่งบริเวณเหงือก ที่ง่ายต่อการสะสมของแผ่นคราบจุลินทรีย์จึงต้องระวังเป็นพิเศษ

ระยะที่ 4 เป็นระยะที่มีอาการรุนแรง จะปวดฟัน เคี้ยวอาหารไม่ได้ ฟันโยกมากขึ้น เป็นฝีหนองที่บริเวณเหงือก เหงือกบวม และอาจบวมขยายถึงใบหน้าด้วย ระยะนี้สายไปสำหรับการเก็บฟันไว้ จำเป็นต้องถอนออกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ส่วนใหญ่ผู้ที่โดนถอนฟันจากสาเหตุของโรคปริทันต์ในระยะสุดท้ายนี้ มักจะไม่ได้ถอนเพียงแค่ซี่เดียว แต่ฟันซี่ข้างเคียงในสภาพช่องปากเดียวกันได้รับการดูแลไม่ดีพอๆ กัน ก็คงเป็นโรครออยู่ ระยะที่ 2 และ 3 ตามมา และถูกถอนต่อไปอย่างแน่นอนค่ะ

บทความที่เกี่ยวข้อง

• ชนิดของโรคปริทันต์ โรคเหงือกอักเสบ วิธีการรักษา
• โรคปริทันต์ อักเสบ คืออะไร ? นำไปสู่การสูญเสียฟันจริงไหม